Kaart (cartografie) - Baalbek

Baalbek of Balabakk is een stad in Libanon. De naam betekent "Baäl van Beka". De stad is dan ook gelegen in de Bekavallei, tussen de rivieren Litani en Orontes in het gelijknamige district Baalbek. De stad is vooral bekend vanwege haar Romeinse ruïnes.

De stad werd oorspronkelijk gebouwd door de Feniciërs en stond in de hellenistische periode, bekend als Heliopolis. De god Baäl was - zoals Helios- onder meer de god van de zon.

De bloeiperiode van Baalbek begon in het jaar 15 v.Chr. toen de stad een Romeinse provinciehoofdstad werd onder de keizer Augustus. Baalbek was tijdens de Romeinse periode een belangrijk religieus centrum. De tempel gewijd aan Jupiter trok vele duizenden bezoekers. Naast de tempel van Jupiter werden ook een Bacchus- en een Venustempel gebouwd.

De Romeinse gebouwen werden opgetrokken op oudere ruïnes. Er werden monolithische steunmuren gebouwd met stenen die naar schatting 400 ton wogen. In de hoogste, westelijke wal zijn drie stenen van meer dan 1000 ton gebruikt. Een vierde, nog grotere steen, genaamd Hajar el Gouble (zuidelijke steen) of Hajar el Hibla (steen van de zwangere vrouw) ligt ongebruikt in een steengroeve in de buurt van de stad en is nog steeds te bezichtigen. Deze grotere stenen, ook wel megalieten genaamd, zijn volgens meerdere bronnen van nog oudere oorsprong, wellicht wel twee keer zo oud.

In 635 werd de stad door de Arabieren veroverd. De Omajjaden verwoestten de historische stad in 748. Een grote aardbeving in 1759 richtte nog meer schade aan.

In 1984 werden de verschillende ruïnes van Baalbek door UNESCO tot Werelderfgoed verklaard.